In deze roerige tijden waarin men mogelijk nadenkt over zijn identiteit en de plek die onze omgeving inneemt bij de constructie van onze identiteit is het goed om te lezen over verhalen van anderen. Hoe vormt de ander zijn identiteit? Hoe gaat hij of zij om met de loyaliteit die hij heeft naar zichzelf en omgeving waarin hij leeft? Welke overeenkomsten heb ik met de ander? Zijn er verschillen met de ander? Hoe zou ik me staande houden in een ander land waar ik de taal niet spreek? Hoe ontwikkel ik mezelf zonder de loyaliteit te verliezen ten opzichte van de dingen waarmee ik ben opgegroeid? Kan ik mezelf identificeren met de ander en op die manier mij verder ontwikkelen?
Ik wil in deze blog stil staan bij een boek en een project waarin levensverhalen centraal staan. Het boek Licht en schaduw bevat 15 levensverhalen van Nederlandse vrouwen waarvan het merendeel van elders komt: Irak, Suriname, Turkije, Marokko, Iran. Het boek (Ghorashi & Brinkgreve, 2013) is te vinden onder het thema levensfasen op deze site.
Het project Ongekend Bijzonder is een project waarbij 248 levensverhalen van voormalige vluchtelingen centraal staan. Vanaf april tot en met juni staan de verhalen centraal in 30 artistieke producties en worden getoond in de vier grote steden tijdens het Ongeken Bijzonder Festival. Lees er meer over op hun site en er is ook een compilatie te zien van diverse interviews met enkele vluchtelingen. Er komen nog meer interviewfragmenten in het voorjaar van dit jaar.
Twitter eventueel je ervaringen over het boek of over het project en gebruik daarbij @boekenwebsite. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.